S.D. SOFAN - Tojeiro, Adrian, Gustavo, Juanjo, Rabuñal, Eloy Boedo, Victor - Diego 81´-, Suso, Jacobo, Ivan Rey - Berti 71´-, e Edi - Gurita 74´-
use o San Lorenzo a victoria nun intranscendente derbi, que se converteu nun mal día para a Sd debido á grave lesión do seu gardameta Richard. O bravo xogador rompeu a tibia nun choque cun xogador local. Boa entrada nas Pedreiras, cunha tensión excesiva por parte de certos xogadores locais e algunha persoa do público, que empañou o que tiña que ser unha festa do fútbol carballés. 
Suso Docampo.
alto. Pouco despois foi Suso o que rematou dende o borde da area fora. A Sd tivo o balón e as ocasións pero non definiu. Unha pequena tangana antes do descanso anticipou o que pasou no segundo tempo.
or da Sd. Un non da credito que estas cousas todavía sucedan. Neste acto o partido foise quentando por unha incomprensible e agresiva actitude de algun xogador local, que mais parecia estar nunha batalla que nun partido de futbol entre equipos amigos. A mal entendida rivalidade levouse por diante ó porteiro visitante como se puido levar a calquera. A Sd acabou con 10 por expulsión de Miniño. O incio de segundo tempo foi fatal pos de Vicente, que se marcaron dous goles en propia porta, e logo remaron contra corrente. A pesar de crear claras ocasións en botas de Suso , Eloy e Victor, non foron quen de remontar. A lesión de Richard fixo parar o partido case 20 minutos. A Sd acabou con Eloy de porteiro, un home menos e encerrando ó San lorenzo na sua area. Extraño final para un derbi para olvida.
atallador Muros de Sil. Tarde soleada con uns 170 afeccionados no Carral, que viron un partido disputadisimo e por momentos de calidade.
an primeiro tempo a Sd. Ó ritmo altisimo que impuxo o Muros, contrarestou a Sd con bo xogo, profundidade nas bandas ocupadas polos irmans Docampo, e seguridade defensiva. O tempraneiro gol de Eloy, tras unha falta inexistente, expoleou os locais e afirmou o seu modo de xogo. Eloy e Aleman batallaron e controlaron ocentro do campo. Abel tivo unha clarisima ocasión pero o seu remate saiu alto. O Muros estirouse e creou perigo a balon parado e sobre todo nun disparo de Jesus ó longueiro. A lesión de Abel ó golpearse contra unha valla, trastocou os plans de Vicente, que optou por meter un centrocampista para controlar a situación. O segundo gol dou paso a unha serie de grandes xogad
as dos locais, que tiveron duas grandes ocasións nas botas de Victor Docampo. na primeira non chegou a boca de xerro a un centro de seu irman, e na segunda rematou fora cando se atopaba solo tras unha gran xogada da dianteira sofanista. o gol de Aitor deixou emocion para o segundo tempo.
cian non xogarse nada. As ocasións estiveron repartidas entre os dous bandos, e a pesar de que a Sd levou o control do xogo todo o partido marrou as poucas e claras ocasións que tivo e non foi quen de recortar diferencias cos de arriba.
e prometedor inicio foise diluindo co paso dos minutos, pois a Sd non daba atopado o gol, e o Dumbria defendiase con solvencia. Chegouse ó descanso no medio do aburrimento xeneralizado.
o central Gustavo cando o encontro esmorecía doulle un punto ós de Vicente. Gran entrada no Xosé Luis Vara, mais de 150 persoas, en día totalmente veraniego.
ntrolou ben a Sd no primeiro tempo o encontro, tendo a posesion do balón gran parte deste periodo. A linea de tres defensas contiña as contras lanzadas por Roberto Pladur. Tivo Simon a primeira ocasión local nun lanzamento de falta escorado que saiu fora por pouco. Respondeu Suso Docampo cun disparo que detivo o gardameta local. A Sd estaba entrando ben por bandas pero non conseguia traducir o dominio en ocasións. Nunha indecisión do meta Luis e Juanjo tivo Pladur a mais clara dos locais, pero o seu remate saiu fora. Antes do descanso unha falta que lanzou Eloy fora e un remate de cabeza de Gurita foron as xogadas mais destacadas.
o partido nada mais iniciarse o segundo tempo. O gol da Esteirana descentrou os homes da Sd, que tiveron 10 minutos de despiste no que puideron encaixar mais goles. Pladur en duas ocasións, unha delas tras regatear ó meta visitante, e un disparo de Cajulo ó pao, foron as clarisimas opcions dos locais, que estaban a xogar moi ben apoiados por un entregado publico. Pero acabouselles o fuelle, e a Sd comenzou a durmir o encontro. A saida de David Pensado a falta de 10 minutos foi clave, pois o escurridizo xogador creou un par de situacions de perigo, unha moi clara de Ivan, antes do gol do empate cando o partido xa estaba rematando.
de alta tension o de onte no campo do Carral. Viuse a un gran Sofan facendolle frente a un dos mellores equipos da categoría, que a pesar das moitas baixas coas que acudia foi un rival de alta categoría. Bo fútbol, polémica e goles aderezaron a tarde no coliseo sofanista.
egou o empate, e pouco despois Suso marrou unha clarisima ocasion das que non soe fallar. Pero foi Ivan o que puxo en ventaxa os locais. Así se chegou o descanso.
pero Luis desviou o disparo de Roa, e no corner posterior, Rabuñal sacou o remate de Santi. A contra a Sd puido sentenciar, con clarisimas ocasións para Edu e Eloy, pero Joselu respondeu con grandes intervencions.
tensisimo encontro, decidido nos ultimos intres a favor dos visitantes. A Sd pelexou con gallardia e entrega pero doblegouse á superior calidade dos de Repi. 
rimeiro pao; 
bio de Jacobo revitalizouse a ofensiva local, e unha boa xogada entre el e Ivan non a rematou Gurita por pouco cando se atopaba so diante do porteiro visitante. O partido endureceurse e a pelexa fixose mais intensa co paso dos minutos. Tivo Vituco un par de boas ocasións antes do gol do empate local. Foron enton os mellores minutos dos de Vicente, e tivo Berti o partido na sua cabeza, pero o seu remate a centro de Diego saiu lamento o pao. E o que é o futbol, na seguinte xogada, Bertin non perdoou, anotando o tanto da victoria visitante. O acoso final da Sd serviu de pouco, e foi o Club do Mar o que tivo as ocasión mais claras á contra, sobre todo un remate de Johnny o longueiro.
llor dito, con tres puntos debaixo do brazo. Pouca afluencia de público, maioritariamente visitante en tarde moi fría no recinto oleiro.
do balón, combinando con bastante acerto, ante un Buño moi encerrado e que non era capaz de fiar bo fútbol nos compases iniciais, buscando balóns longos a un solitario Victor. Nun par de internadas por banda dereita creou perigo a Sd, nunha que acabou con remate de Edu que petou nas mans dun xogador local sin que o colexiado indicase nada, e noutra con remate de Abel alto. A mais clara ocasión foi para Adrian cando se plantou so ante Toni pero en vez de rematar tentou dar o pase da morte, despexando a defensa oleira. Nos ultimos intres do primeiro acto estirouse o Buño, e tivo un par de boas ocasións en botas de Antelo e sobre todo Dourado, que diante de Luis non soubo superar ó meta coruñés.
osta arriba. Tarde fría en San Pedro. Os de Sofán mereceron claramente a victoria, levaron o peso do partido en todo momento e foron o unico equipo que propuxo futbol sobre o tapete de Castriz, pero os erros a balón parado e unha actuación arbitral desacertada case os levan a unha derrota que seria inxusta a todas luces. A Sd rematou con 10 homes por unha incomprensible expulsión de Adrian.
nte disparos lonxanos de Sebas por parte local e de Abel pola visitante. A mais clara da Sd foi un disparo de jacobo que repeliu o longueiro. Nun despiste da zaga chegou o gol de Mauri, pero os de Sofán non lle perderon a cara ó partido e seguiron tentando o seu fútbol combinativo. O froito chegou pronto co gol de Abel, e pouco despois, nunha das mellores xogadas da tarde, un gran pase de Pensado deixou a Ivan so diante de Herrera pero o remate do rapaz saiu a rentes do pao. Reclamouse penalti por claro derrubo de Suso Docampo cando se dispoñía a rematar na area pequena.
espectadores viron a segunda victoria como local da Sd ante un Nanton que deixou unha boa impresion no coliseo sofanista.
se viu bo futbol no inicio de encontro. Abel probou fortuna con varios disparos á meta de Bonano. O Nanton, con un futbol moi directo, disparaba á porta de Richard á minima ocasión. A ocasión mais clara da Sd tivoa Pensado á saida dun corner, pero o seu remate foise alto por pouco. O gol de Jacobo despertou ó Nanton que xogou os seus mellores minutos, pero atopouse con un inspiradisimo Richard que fixo duas grandes paradas antes do descanso, a tiros de Fabio e sobre todo de Manolo, sacando os aplausos do graderio.
i dubidosa na que os de Sofán piden falta ó gardameta Luis. Mais de 350 espectadores presenciaron un partido moi disputado, vibrante, con momentos de bo fútbol, e sobre todo intensiadade e pelexa a raudales.
ensión dende o primeiro minuto en Sofán. Saiu reservon o San Lorenzo, esperando ó equipo local agazapado no seu campo. A primeira media hora de xogo foi das mellores da Sd no que vai de tempada, combinando dende a zona defensiva, entrando ben por bandas e sendo moi superior ós visitantes. David Pensado foi un puñal por banda dereita, e Ivan facia diabluras na mediapunta. Pensado no centro do campo era o amo e señor. As ocasións foron chegando, sendo a mais clara un disparo de David Pensado que rechazou Recarey como puido, e un posible penalti a Edu non sinalado. Ivan adiantou ós locais con un golazo. Estirouse enton o San lorenzo, e dispuxo de duas boas ocasións, unha nunha falta colgada á area que Luis salvou con problemas, e outra nun disparo de Marcos que rexeitou o meta local. Tivo Berti unha boa á contra tras un gran pase de Pensado, e Ivan mandou fora por pouco unha vaselina antes do descanso.
sado a mais clara do San Lorenzo, pero enviou o balon o pao cando se atopaba so diante de Luis. A Sd, sin ter o dominio do partido, creou un par de boas ocasións, un disparo de Suso que sacou un defensa cando xa se cantaba o gol, e unha boa xogada por banda esquerda que non rematou Pensado na boca de gol por pouco. Anulouselle un gol a Mario por dubidoso fora de xogo. Dentro da bronca que foi o encontro no segundo acto quen pescou en rio revolto foi o equipo de Chema Eiris, co tempo case cumplido, e nunha xogada moi dubidosa que o colexiado decidiu pasar por alto.
os o San Lorenzo de Verdillo, enemigo deportivo por excelencia da Sd.
O resultado foi de 3-2. O equipo da primeira foto é o que venceu ese dia diante de case 800 espectadores.
o a pouco facerse co dominio do encontro. Uns moi bos vinte minutos ó inicio do segundo tempo serviron para poñerse por diante no marcador, e a partir de ahi demostrar a solvencia defensiva que ven acreditando nos últimos desplazamentos e levarse o gato á auga.
e, sabedor do potencial neste tipo de xogadas dos de Sil. Tivo Sexo a mais clara ocasion neste periodo, pero cando se atopaba so diante de Luis o meta coruñés arrebatoulle o balon nunha gran intervencion. A Sd probou sorte con disparos lonxanos, primeiro Abel e logo Berti e Ivan, pero sin inquietar en gran maneira a Lupi. Oscar e Jesus probaron sorte por parte muradana, pero o meta da Sd estivo moi ben toda a tarde e non deixou resquicio para o gol dos locais. A ultima antes do descanso foi para a sd pero o remate frouxo de Abel de cabeza despexouno Lupi.
mereceu tan pouco premio a Sd onte no Carral. Puxo todo sobre o pesado cespede, adiantouse por duas veces no marcador, marrou varias ocasións claras, pero cando o día non está para ganar, non é malo un empate. O Zas, con un equipo xovencisimo, e a incorporación de Rubio, á postre xogador decisivo, arrancou un punto con fe e pelexa. Mais de 150 espectadores presenciaron un precioso encontro, dos de antaño, no coliseo sofanista.
o. Tras uns primeiros intres de tanteo, comenzou a Sd a acosar a meta de Elias. Suso tivo a primeira ocasión, con un disparo que saiu fora por pouco. Unha boa xogada de Jacobo enviouna un defensa a corner cando xa se cantaba o gol. Chegou o primeiro tanto de Berti e a Sd pareceu serenar o seu fútbol. A defensa non pasaba por apuros, Adrian controlaba ben ó Rubio, o elemento mais perigoso dos visitantes. Pero unha vez mais, unha xogada a balón parado foi a tumba da Sd. O Zas igualou sin apenas acercarse pola meta de Luis. Chegou o descanso con empate, e un sabor agridoce na parroquia local.
e a Sd corrixindo erros pasados a base de traballo, actitude e seriedade no campo, e onte volveu a dar unha lección de xogo en equipo e sacrificio para levar os tres puntos do dificil campo do Conco. Uns 100 espectadores, con nutrida presencia de seguidores de Sofán, viron un disputadisimo encontro que decidiu un gol de Suso Docampo no primeiro tempo.
tá sendo moi seria a Sd nos seus ultimos partidos a nivel defensivo, e o encontro de onte non foi unha excepción. Todo o equipo traballou a destallo, cerrando liñas de penetración a un conxunto que ten demostrada a sua capacidade ofensiva, como é este Dumbria de Cesar Ferrio. Richard apenas tivo que intervir no primeiro tempo, unicamente os lanzamentos de falta lonxanos de Pablo Leston levaron algo de perigo, asi como un disparo dende fora da area de Jesus que saiu fora por pouco. Pola contra, a Sd buscou o contragolpe coas ideas claras, abrindo o xogo polas bandas, con un Abel moi profundo e perigoso. O tempraneiro gol serenou e afirmou a idea da Sd, que se dedicou a controlar o balón e o ritmo do partido, tentando crear perigo á minima ocasión. Unha boa xogada visitante non acabou en gol de milagro, pero o remate de Jacobo foi frouxo ás mans de Anxo.
teirana. Escasos 100 espectadores presenciaron un encontro de dominio local, e por fin viron unha victoria da Sd no seu feudo.
oria en Fisterra dou confianza á Sd, e demostrouse levando o peso do partido en todo momento contra a Esteirana. O balón circulaba con precisión e as ocasións non tardaron en chegar. Berti marrou unha clarisima a porta vacia tras unha gran xogada de Adrian. Adelino respostou pero Luis detivo a sua clara ocasión. Posteriormente Abel falla un man a man con Ramon, e o rexeite non foi capaz de marcalo Berti. Menos mal que na mesma xogada chegou o 1-0, pois a parroquia local xa se desesperaba. A Esteirana, que ata ese momento estivera ben controlada, estirouse un pouco, creou perigo nun par de balons parados, e igualou con un golazo de Simon. Unha vez mais repetiase a historia no Carral, pero encargouse Miniño de revertila na seguinte xogada, moi oportuno no segundo pao, para desfacer o empate.
a xeira de resultados da Sd, que non levanta cabeza. No derbi de onte, igualado ata os últimos minutos, a falta de acerto diante da meta contraria condenou ó equipo de Vicente. A gran actuación do meta Suso, moi acertado en tres grandes intervencións, foi decisiva. Mais de 250 espectadores presenciaron un disputado encontro.
unha falta dende casi o centro do campo. A Sd estirouse e Abel primeiro e logo Miniño probaron a seguridade de Suso. O meta visitante fixo a parada do partido nun man a man con Mario Casal, cando casi se cantaba o gol. A lesión de Richard fixo que entrara Luis no seu sitio, e a primeira accion foi para recoller no fondo das mallas o gol visitante. Nando en sendas chegadas de segunda liña tivo duas boas ocasións para os visitantes ante o desconcerto local antes do descanso.
res que os locais, levaron o peso do encontro en todo momento, non deixaron xogar cómodo ó lider pero marraron as ocasións que tiveron. Pola contra, os de Caion demostraron a pegada que teñen en punta, aproveitaron as súas e levaronse o gato á auga.
tempada, con Mario en todos lados, e un Ivan Rey que demostrou a sua calidade. Por parte local Santi Silva foi o home mais incisivo, e Bertin o decisivo coas suas accions e o seu gol.
n a tradicional festa do socio organizada pola S.D. SOFAN. A celebración xa cumple a sua 15ª edición, e foi esta unha das de maior asistencia de público. Mais de 300 persoas disfrutaron da cea composta por mexillóns e xamon asado. Posteriormente pasouse unha proxección que resumía a historia mais recente do clube e os proxectos de cara ó futuro, sendo acollida con gran entusiasmo.
primeira fila sacando multitude de fotos dos seus retoños. Tras os clásicos sorteos de regalos, pasouse á parte musical da velada: os Trastes fixeron bailar á xente ali congregada a ritmo dos últimos éxitos de verbeneo, e posteriormente os Killer Cats puxeron a parte mais rockeira para que os xovenes moveran a cintura.