Na habitación 408 do Hospital San Rafael , con vistas á praia de Santa Cristina, ocupa lugar Jose Ramon Rodriguez Fariña. A situación sería idílica de non ser porque o xogador está deitado, cunha perna escaiolada e sen poder moverse. A tibia rota, pero a moral polas nubes. Desexando abandoar o hospital recíbenos Jose, coa súa habitual sonrisa e bo humor, parece que ajeno ó feito de que estará uns tres meses sen ocupar posto baixo os paos da SD, o seu lugar natural.¿Como te atopas?
Encontrome ben, pero doeme un pouco a perna, o normal, cando rompes a tibia.
¿que che pasa pola cabeza nestes días solitarios no hospital?
Teño ganas de sair de aqui, que esto é moi aburrido. Procuro non pensar no partido porque o recordo é malo. Agradezo moito as visitas que tiven e sobre todo as de Suso, o preparador físico, que todos os días se pasou unha horiña por aqui a facerme compañía.
Sabes que che espera unha dura recuperación.
Si, espero que sexa mais corta do previsto, quero volver o antes posible, ainda que ata entrado o 2011 posiblemente non esté en condicións de xogar
¿Como recordas a xogada?
Con moito dolor, case prefiro non recordala. Rechazei o balon e choquei co dianteiro e xa vin que algo malo pasara, a verdade é que non teño ganas de volver a pasar por iso. Se tivera chapado o balón de primeiras non me tería lesionado, iso está claro.
Solo pasaron uns días e o equipo xa te bota de menos, pero agora é o turno de Costa e Carlos ¿que lles dirias?
Carlos ainda está lesionado, así que toda a responsabilidade da portería recae en Costa. Espero que teñan sorte, polo ben deles e do equipo, e confío en que o van a facer ben, pois son grandes porteiros.
